Pittoreske zeilboten, rust, lekker eten: het steeds chiquer wordende vissersdorpje Cala Figuera. Lang niet iedereen die zich aangetrokken voelt tot Mallorca komt terecht in het idyllische vissersdorpje Cala Figuera. De plaats is een bezoek waard
Er zijn hoekjes van Mallorca die uit de tijd zijn gevallen en daardoor steeds interessanter worden. Cala Figuera is zo'n plek. De gezellige haven met de vele Llaut-boten in het zuidoosten van het eiland, vanwaar de vissers net als vroeger 's ochtends vroeg op pad gaan om vissen uit de kobaltblauwe zee te halen, wordt door aardig wat toeristen bezocht, maar is alles behalve overbevolkt. En zo kun je er zelfs midden augustus rust vinden, als vakantiegangers elkaar elders op de tenen trappen.
Als u, net als de toerist onlangs, rond het middaguur in de zuidelijke baai langs de idyllische botenhuizen en de grotendeels witte boten slentert, hoort u het gerinkel van bestek vanaf de balkons van de vakantieappartementen, terwijl er gefluisterde gesprekken worden gevoerd . Een hond blaft nogal voorzichtig uit de verte, een kat ligt languit op een treetje en ziet er slaperig uit, een schilder heeft een schildersezel opgesteld en legt met penseelstreken het idyllische landschap vast. Aan de andere oever trekt een visser een net uit een boot, vissen van verschillende grootte springen in het water, krabben staren uit kleine gaatjes.
Het moet de bijzonder authentieke mediterrane romantiek zijn geweest die de Duitsers bijna als een magneet naar het dorpje met 770 inwoners, nabij Santanyí trok.
Mandy Gabelin heeft er op beslissende wijze toe bijgedragen dat het dorp, dat vooral in het hoger gelegen deel in verval was geraakt, weer veel verzorgder werd. De Duitse hospita, die al vele jaren de Momento en sinds een paar weken ook de Momento Mar runt, zette zich in om ervoor te zorgen dat onbewoonde voormalige hotels en appartementencomplexen uit de jaren '70 en '80 - de plek een magneet was voor een jonger publiek op destijds gesloopt en afgelopen winter vervangen door chique eengezinswoningen met zwembaden op het dak. En dat zijn nog niet alle moderniseringsprocessen ter plaatse: het leegstaande Hotel Villa Sirena, vanwaar u een fascinerend uitzicht op de zee heeft, wordt opgepimpt tot een wellnesshostel.
Mandy Gabelin probeert te profiteren van de toenemende aantrekkingskracht die Cala Figuera uitoefent, vooral op luxe en solvabele individualisten van de informele soort. Met pasteltinten heeft ze haar nieuwe restaurant op een mediterraan-vriendelijke, romantische manier ingericht.
Wat op de een of andere manier de Duitse cirkel in het vissersdorp sluit. Het begon allemaal eind jaren vijftig en begin jaren zestig, toen Duitse studenten, van wie de meesten uit Noordrijn-Westfalen kwamen, de weg naar deze afgelegen idylle vonden. Een idylle waarin elektriciteit alleen per uur beschikbaar was, ezelkarren nog over de onverharde wegen reden en – dictator Francisco Franco regeerde met ijzeren vuist – vrouwen in bikini’s werden bekeken als wezens van een andere planeet. De tijd vliegt gewoon.