Een strand vinden op Mallorca dat zelfs in het hoogseizoen niet helemaal overvol is. is – is dat überhaupt mogelijk? Ja! Als je bereid bent een stukje te lopen.
Het is een opbeurend gevoel: na twee zweterige uren wandelen door de vochtige hitte, door het dorre landschap en het oorverdovende geluid van tjilpende krekels, ligt plotseling de glinsterende turquoise zee achter de laatste heuvel ver beneden. De golven rollen zachtjes het stralend witte zandstrand op, dat volledig verlaten ligt. Nu nog een laatste poging en dan... Het water is verfrissend koel en schoon, zo schoon dat er geen greintje plastic afval, hoe klein ook, te bekennen is. Slechts een paar Posidonia-bladeren drijvend in de branding. Er is geen spoor van zonnebrandcrème in de lucht, maar er is een pure zeebries. Niemand anders verdwaalde op deze ochtend in juni op wat waarschijnlijk het meest afgelegen strand van Mallorca is, dat alleen te bereiken is door enkele uren te lopen.
Als het badseizoen op het eiland in volle gang is, de schoolvakanties zijn begonnen en de watertemperatuur eindelijk draaglijk is, dan is er elke dag veel drukte op de overgrote meerderheid van de meer dan 220 stranden van Mallorca. Op de populairste badplaatsen is vaak nauwelijks een plekje voor je handdoek te vinden. Maar er zijn ook een aantal baaien en stranden die aanzienlijk minder druk zijn en bezoekers een unieke zwemervaring bieden. Je moet echter wel bereid zijn om moeite te doen en een stukje te lopen. Omdat er geen afgelegen strand wordt beheerd, zijn er geen strandwachten of andere voorzieningen zoals strandkiosken.
Het is niet bijzonder ver naar de kleine baai Caló d'en Monjo, die zelfs in de zomer veel rustiger is dan het niet ver weg gelegen en altijd goed bezochte Palmira-strand in Peguera. Vanaf Cala Fornells duurt het 15 tot 20 minuten door het dennenbos richting Cap Andritxol. De rotsachtige baai van Caló d’en Monjo wordt beschermd door de omliggende rotskust en is bijzonder geschikt om te snorkelen. Het water zit vol met vissen en er zijn talloze grotten rondom. De baai, waar je meestal een schaduwrijk plekje kunt vinden, is populair bij naturisten.
Ook de wandeling naar de baai Caló de s’Estaca aan de westkust is niet al te inspannend. Het pad begint op kilometer vier van de bergweg Ma-1131, die van Valldemossa naar Port de Valldemossa leidt. Vanaf daar moet je ongeveer drie kwartier plannen. Door olijfboomgaarden, dennen- en eikenbossen passeer je het landgoed S’Estaca, dat aartshertog Ludwig Salvator hier ooit in Siciliaanse stijl liet bouwen en dat jarenlang eigendom is geweest van de Amerikaanse acteur Michael Douglas. Even later gaat het pad steil bergafwaarts totdat de bestemming is bereikt. Er staan een tiental oude vissershutten aan de baai die nu dienst doen als zomer- en weekendhuisjes. Om gemakkelijk het water in te gaan, moet u waterschoenen dragen.
In Cala Bòquer zijn ze zeker een aanrader. Er is ook geen zandstrand in de baai bij Pollença in het uiterste noordwesten van het eiland. In plaats daarvan tonnen stenen. Ruige rotsformaties vormen het decor en de thuisbasis van talloze vissen. Daarom is er tijdens het snorkelen hier veel te zien. Voor de 2,5 kilometer lange route moet je ongeveer 40 minuten plannen. Het begint op de parkeerplaats aan de Ma-2200 in Port de Pollença, helemaal aan het einde van de Avinguda de Boccoris. Het pad staat daar aangegeven en voert door dor bushland. Hier bevond zich ooit de Talayotische nederzetting Bocchor, waarvan de huidige naam van de baai is afgeleid. Houd er rekening mee dat er geen schaduw is in Cala Bòquer.
Afhankelijk van het tijdstip van de dag geldt dit ook voor het strand van Coll Baix. De kiezelbaai is omgeven door hoge bergen op het schiereiland La Victòria nabij Alcúdia in het uiterste noorden van het eiland. De route naar het Sa Bassa Blanca Museum is bewegwijzerd, maar vanaf daar wordt de weg steeds hobbeliger. Het is dus beter om vroeg te parkeren. Eerst ga je door het schaduwrijke dennenbos naar de Coll Baix-wandelhut, waar je ook onder zeer eenvoudige omstandigheden kunt overnachten. Van daaruit leidt een smal pad steeds steiler de berg af naar de kust, waar je dan over een paar rotsblokken moet klimmen. Maar het komt zelden voor dat je hier helemaal alleen bent, vooral omdat de baai erg populair is bij jachteigenaren. De wandeling over de berg Talaia d’Alcúdia naar Coll Baix is ronduit adembenemend. Niet alleen omdat er vele hoogtemeters te overwinnen zijn, maar ook vanwege het zicht op de baai diep beneden.