Als je de stad in noordoostelijke richting verlaat, leidt de smalle weg over een brug, die eruitziet als een toegangsbewijs voor een landschap dat lijkt op een natuurpark. Een metalen rooster in de straat laat het voertuig trillen alsof je gewekt wordt in een nieuwe wereld. Het apparaat voorkomt dat schapen en geiten oversteken naar de overkant. Met een stop voorbij het raster, verleidt een kleine kliminzet je onmiddellijk om een kijkje te nemen vanaf de karst en gedeeltelijk uitgeholde rotskust naar het tegenoverliggende schiereiland Formentor, dat als een slapend reptiel uit de Middellandse Zee oprijst.
Als je doorgaat naar de Mirador de la Victòria-kapel, krijg je steeds weer toegang tot kleinere baaien, waarvan sommige een kiezelstrand hebben, andere een zandstrand - en nodigen uit tot een pauze om te zwemmen. Halverwege is de bar S'Illot, die op een prominente locatie snacks en gerechten bereidt, die erg populair. Minstens zo stimulerend als de huisgemaakte paella, is het adembenemende uitzicht over de hele baai en het kleine offshore-eiland S'Illot. "Een heerlijke plek om tot rust te komen", is een opmerking in de sociale netwerken over dit kleine hoekje van gezelligheid en warmte.
Met de juiste culinaire verfrissing en de gratis consumptie van een portie gemoedsrust vervolg je de weg die eindigt bij het Victòria hostel. De dichtheid van wilde dwergpalmen onder de schaduwrijke pijnbomen is indrukwekkend, wat deze idylle een heel bijzondere mediterrane flair geeft.
Het uitkijkpunt onder het Victòria-restaurant biedt ook een prachtig uitzicht op de baai van Pollença. Een wandeling van 15 minuten bergopwaarts brengt je naar een bijna mystieke plek, die dient als een geheime tip om te blijven hangen terwijl de zon ondergaat: het eigenlijk onopvallende uitkijkpunt Ses Tres Creus ligt op een kleine heuvel en is versierd met drie grote kruisen. Op zoek naar de betekenis van deze kruisen stuit men op een interessant verhaal: “De drie kruisen markeren de plaats waar de Maagd Mare de Dèu de la Victòria ( de patroonheilige van de stad Alcudia) verscheen met een herder die zijn schapen in dit gebied liet grazen.
Één van de drie kruisen werd door Franco-aanhangers opgesteld in de kerk van Alcúdia, om gevallenen in de Spaanse Burgeroorlog te eren. In de tweede helft van de 20e eeuw werd dit kruis verwijderd en het is nu een van de drie kruisen die op de berg zijn opgesteld